Świat lalek i aktorstwa: historia łódzkiego teatru „Arlekin”

Teatr „Arlekin” bez przesady stał się wyjątkowym miejscem sztuki miasta Łódź. Tutaj w rękach aktorów teatralnych ożywają lalki, które „opowiadają” widzom ciekawe bajkowe historie. Takie spektakle zarówno dorośli, jak i mali widzowie zawsze opuszczali z przyjemnymi emocjami. Powstał „Arlekin” pod koniec lat 40. XX wieku. Na koniec lat 2010. Teatr wystawił ponad 30 tysięcy spektakli, które obejrzało prawie 11 milionów widzów. Teatr Lalek „Arlekin” wielokrotnie prezentował swoje spektakle za granicą – w USA, Wielkiej Brytanii, Francji, Izraelu, Japonii i innych krajach, pisze lodz-trend.eu.

Powstanie teatru „Arlekin”

Łódzki Teatr Lalek „Arlekin” powstał w 1948 roku z inicjatywy Henryka Ryla – reżysera, lalkarza i pedagoga. Wcześniej w latach 1946-1947 kierował krakowskim Teatrem Lalek „Groteska”.

Po tym, jak Ministerstwo Kultury i Sztuki RP 13 lipca 1948 roku wydało zgodę na założenie pierwszego w Łodzi Teatru Lalek, placówka kultury przejęła lokal przy ulicy Piotrkowskiej 150.

Pierwszy spektakl na scenie Teatru odbył się w grudniu 1948 roku. Był to spektakl lalkowy „Dwa Michały i świat cały” według scenariusza założyciela i pierwszego dyrektora Teatru Henryka Ryla. Kolejnymi premierami na scenie teatru były „Kolorowe piosenki” i „Wesoła maskarada”. Pierwsze spektakle Teatru „Arlekin” były dla widzów w wieku dziecięcym. Później Teatr zaczął przyciągać dorosłą publiczność, dla której stawiano spektakle „Lekarz mimo woli” Moliera i „Dzielny gród” Tamary Gabbe.

W 1950 roku Teatr został znacjonalizowany, a od 1955 roku placówka zaczęła wystawiać spektakle w domu przy ulicy Wólczańskiej 5, ponieważ poprzednie pomieszczenie wymagało remontu. W 1962 roku „Arlekin” ostatecznie przeniósł się do lokalu znajdującego się przy ul. Wólczańskiej 5.

Henryk Ryl pozostał niezmiennym dyrektorem Teatru Lalek „Arlekin” do 1964 roku. Jego następczynią została Regina Elkanowa. Jednak Ryl nie pożegnał się ze swoim pomysłem. W latach 1964-1974 pełnił funkcję kierownika artystycznego, a do 1978 roku pracował jako reżyser.

Po Reginie Elkanowej kierownikiem Teatru został uczeń Henryka Ryla — Stanisław Ochmański. W czasie jego kierowania Teatr wyróżniał się przedstawieniami kameralnymi dla dzieci w wieku przedszkolnym.

W latach 90. Teatrem „Arlekin” kierował aktor i reżyser Waldemar Wolański.

Teatr „Arlekin” stał się znany z tego, że jest jednym z niewielu teatrów na świecie, w którym wystawiane są przedstawienia wykonywane przez lalki zawieszone na linach o długości 2,5 metra. Jest to dość skomplikowana metoda, ale jednocześnie bardzo atrakcyjna dla widza. Teatr wystawiał również przedstawienia przy użyciu tradycyjnych technik lalkowych i przedstawień, które łączą aktorstwo i świat lalek.

Oprócz spektakli Teatr prowadził również szereg zajęć edukacyjnych i warsztatów. Od 1999 roku „Arlekin” organizował Międzynarodowy Festiwal Solistów Lalkarzy, a także festiwal sztuki ulicznej „TrotuArt”. W 2015 roku oba wydarzenia zostały połączone w jedno wydarzenie artystyczne „AnimArt”.

W grudniu 2014 roku teatrowi nadano imię jego założyciela, Henryka Ryla. W 2016 roku „Arlekin” wystawił ponad 30 tysięcy spektakli, które obejrzało prawie 11 milionów widzów. Łódzki Teatr Lalek prezentował swoje spektakle na scenach USA, Wielkiej Brytanii, Izraela, Japonii, Danii, Niemiec, Meksyku i innych krajów.

Budynek teatru

Jak wspomniano powyżej, początkowo Teatr „Arlekin” działał przy Piotrkowskiej 150. Jednak w 1955 roku „Arlekin” zaczął korzystać z lokalu przy ul. Wólczańskiej 5. Ostatecznie odszedł do teatru w 1962 roku.

Teatr otrzymał do użytku piękny budynek w stylu secesyjnym, zbudowany w 1902 roku. W swojej historii istnienia kamienica ta pełniła funkcje mieszkalne i rozrywkowe. Znajdował się tu Dom Tańca Offenbachów, w którym odbywały się koncerty i różne imprezy towarzyskie. W okresie międzywojennym był to Żydowski Dom Ludowy. Również łodzianie znali ten lokal jako dom redutowo-weselny.

Pierwsza renowacja domu Teatru „Arlekin” odbyła się pod koniec lat 70. W latach 2012-2014 Teatr został ponownie przebudowany i wyremontowany. Po modernizacji Teatr otrzymał salę kameralną, pracownię i główną scenę teatru.

Comments

.,.,.,.